odbijanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odbijanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔdbʲiˈjä̃ɲɛ], AS[odbʹii ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) nadawanie innego kierunku przedmiotwi, który leci, jest w ruchu
(1.2) dawanie przez zwierciadło, wodę itp. odbitego obrazu
(1.3) zostawianie na czymś śladu lub odcisku poprzez naciskanie lub tłoczenie
(1.4) wielokrotne kopiowanie tekstów, grafik przy pomocy jakiegoś urządzenia technicznego
(1.5) odpływanie od brzegu po odepchnięciu się
(1.6) przerywanie tańca parze w celu zatańczenia z partnerką, rzadziej partnerem
(1.7) odbieranie po walce z powrotem, odzyskiwanie w wyniku wojny czegoś np. regionu, terytorium, miasta
odmiana:
(1.1-7) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1-7) nieodbijanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odbicie n, odbijacz m, odbitka ż, odbijak m, odbój m, odbijanka ż
czas. odbijać ndk., odbić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od odbijać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: