oczyszczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oczyszczać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔˈʧ̑ɨʃʧ̑aʨ̑], AS[očyščać], ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. oczyścić)

(1.1) usuwać nieczystości, brudy; doprowadzać do stanu czystości
(1.2) przen. odrzucać zarzuty względem kogoś; uniewinniać kogoś; uwalniać od podejrzeń, oskarżeń lub winy

czasownik zwrotny niedokonany oczyszczać się (dk. oczyścić się)

(2.1) przen. usuwać nieczystości z siebie samego
(2.2) przen. odrzucać zarzuty względem siebie; uniewinniać siebie; uwalniać się od podejrzeń, oskarżeń lub winy
(2.3) przen. być pozbawianym niepożądanych elementów
(2.4) być uwalnianym od brudów, zanieczyszczeń
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na wsiach mieszkańcy dokonywali zabiegów "oczyszczających", które w wymiarze fizycznym polegały m.in. na przedświątecznym rytuale kąpieli i sprzątania - metaforycznego "mycia" gospodarstwa i domu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) soda oczyszczona
(1.2) oczyszczać z zarzutów
synonimy:
(1.1) czyścić
(1.2) uniewinniać, rehabilitować
antonimy:
(1.1) zabrudzić, brudzić, zanieczyszczać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oczyszczenie n, oczyszczanie n, oczyszczacz mos/mrz, oczyszczak mrz, oczyszczalnia ż, oczyszczalnik mrz, oczyszczarka ż, czystość ż, czyściciel m, czyszczacz mos/mrz, czyszczak mrz, czyszczalnia ż, czyszczarka ż, czyszczarnia ż, czyszczenie n, oczyszczenie n, oczyszczanie n, doczyszczenie n, doczyszczanie n, odczyszczenie n, odczyszczanie n, poczyszczenie n, podczyszczenie n, podczyszczanie n, przeczyszczenie n, przeczyszczanie n, sczyszczenie n, sczyszczanie n, wyczyszczenie n, wyczyszczanie n, zanieczyszczenie n, zanieczyszczanie n
czas. czyścić ndk., oczyścić dk., doczyszczać ndk., doczyścić dk., odczyszczać ndk., odczyścić dk., poczyścić dk., podczyszczać ndk., podczyścić dk., pooczyszczać dk., powyczyszczać dk., pozanieczyszczać dk., przeczyszczać ndk., przeczyścić dk., sczyszczać ndk., sczyścić dk., wyczyszczać ndk., wyczyścić dk., zanieczyszczać ndk., zanieczyścić dk.
przym. oczyszczalny, czysty, czystościowy
przysł. oczyszczająco, czysto, do czysta
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.