ochronka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ochronka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔxˈrɔ̃nka], AS[oχrõnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. zazwyczaj przyzakonny ośrodek opiekuńczy dla dzieci; zob. też ochronka w Wikipedii
(1.2) przest. przedszkole[1][2] (najczęściej prowadzone przez zakonnice)[3]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Znam go od dziecka, chodziliśmy razem do ochronki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. przytułek, sierociniec; pot. bidul
(1.2) przedszkole
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. schron mrz, ochrona ż, ochroniarz m, ochroniarka ż, ochronnik m, ochronność ż, ochranianie n, ochronienie n, ochraniacz mrz
czas. ochraniać ndk., ochronić dk.
przym. ochronny
przysł. ochronnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ochronka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „ochronka” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-10902-5.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ochronka” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.