obłęd

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obłęd (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɔbwɛ̃nt], AS[obu̯ẽnt], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) choroba psychiczna, szaleństwo, mania[1]
(1.2) wielkie zamieszanie, szaleństwo
(1.3) daw. błąd, omyłka, pomyłka[2]
(1.4) daw. błąkanie się, zbłądzenie[2]
(1.5) daw. kręta droga[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bzik, obłąkanie, pot. paranoja, szaleństwo, wariactwo, fiksacja, mania, szał, urojenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. obłędny
przysł. obłędnie
rzecz. obłąd mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. obłąd[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „obłęd” w: SJP.pl.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „obłęd” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Stanisław Skorupka, Przenośnie z zakresu pojęć lekarskich, „Poradnik Językowy” nr 1/1948, s. 15.