obój

obój (język polski)

obój (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔbuj], AS: [obui ̯]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. rodzaj instrumentu dętego drewnianego z grupy aerofonów dwustroikowych; zob. też obój w Wikipedii

(1.2) muz. językowy (stroikowy) głos organowy, którego barwa przypomina obój (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obój	oboje
dopełniacz	oboju	oboi / obojów
celownik	obojowi	obojom
biernik	obój	oboje
narzędnik	obojem	obojami
miejscownik	oboju	obojach
wołacz	oboju	oboje

przykłady:

(1.1) Od roku Jacek uczy się gry na oboju i uparcie ćwiczy wieczorami.

(1.1) I teraz wspominając po nocy ową dzienną wesołość, wygrywał sobie: „Mój zielony dzban” i uśmiechał się jeszcze teraz, o ile mu na to pozwalały usta zajęte dmuchaniem w obój.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obój basowy • obój miłosny • obój myśliwski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) aerofon dwustroikowy

hiponimy:

(1.1) obój miłosny, obój myśliwski, rożek angielski

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oboista m, oboistka ż

przym. obojowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. hautbois < franc. haut + bois → wysokie + drewno

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• albański: (1.1) oboe
• angielski: (1.1) oboe
• arabski: (1.1) أوبوا
• baskijski: (1.1) oboe
• białoruski: (1.1) габой m
• bośniacki: (1.1) oboa ż
• bretoński: (1.1) oboell
• bułgarski: (1.1) обой m
• chorwacki: (1.1) oboa ż
• czeski: (1.1) hoboj m
• duński: (1.1) obo w
• esperanto: (1.1) hobojo
• estoński: (1.1) oboe
• fiński: (1.1) oboe
• francuski: (1.1) hautbois m
• gruziński: (1.1) ჰობოი
• hebrajski: (1.1) אבוב m
• hiszpański: (1.1) oboe m
• interlingua: (1.1) oboe
• irlandzki: (1.1) óbó m
• islandzki: (1.1) óbó n
• japoński: (1.1) オーボエ
• kaszubski: (1.1) òbój m
• kataloński: (1.1) oboè m
• koreański: (1.1) 오보에
• macedoński: (1.1) обоа ż
• niderlandzki: (1.1) hobo m
• niemiecki: (1.1) Oboe ż
• norweski (bokmål): (1.1) obo m
• norweski (nynorsk): (1.1) obo m
• nowogrecki: (1.1) όμποε n, οξύαυλος m
• ormiański: (1.1) հոբոյ
• portugalski: (1.1) oboé m
• rosyjski: (1.1) гобой m
• rumuński: (1.1) oboi m
• serbski: (1.1) обоа ż
• słowacki: (1.1) hoboj m
• słoweński: (1.1) oboa ż
• szwedzki: (1.1) oboe w
• turecki: (1.1) obua
• ukraiński: (1.1) гобой m
• węgierski: (1.1) oboa
• włoski: (1.1) oboe m

źródła: