ościenny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ościenny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔˈɕʨ̑ɛ̃nːɨ], AS[ość•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) położony po drugiej stronie granicy; taki, który sąsiaduje
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) mocarstwo ościenne
synonimy:
(1.1) sąsiedni
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ościenność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: