nurzec

nurzec (język polski)

nurzec (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. ptak z rodziny Pelecanoididae; zob. też nurce w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nurkować

rzecz. nurzanie n, nur, nurzyk, nurnik, nurek

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

zobacz też: nurzec czarnoskrzydły • nurzec peruwiański • nurzec magellański • nurzec mały

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diving petrel
• fiński: (1.1) myrskysukeltaja

źródła: