nowina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Nowina

nowina (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[nɔˈvʲĩna], AS[novʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nowa wiadomość[1]
(1.2) przest. to, co się zdarza pierwszy raz[2]
(1.3) daw. grunt wzięty świeżo pod uprawę[3]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nowinka, news, wieść
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nowość ż, nowalijka ż, nowicjusz mos, nowicjuszka ż, nówka ż
zdrobn. nowinka ż
przym. nowy
przysł. nowo
tem. słow. nowo-
czas. ponawiać ndk., ponowić dk.
związki frazeologiczne:
co godzina, to nowinaDobra Nowinagrzmot w kwietniu dobra nowina, już szron roślin nie pościnanie nowina siwcowi wojnanowina zła rzadko się odmienito pewna nowina: bywszy lato, będzie zimazła nowina nigdy za późno nie przychodzi (sic!)
etymologia:
pol. nowy + -ina
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „nowina” w: SJP.pl.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nowina” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nowina” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.