norsu

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

norsu (język fiński)[edytuj]

norsu (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) słoń
odmiana:
(1.1) deklinacja typu valo
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) elefantti
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
kuin norsu posliinikaupassanorsun muisti
etymologia:
Wiele wieków temu słowo "norsu" było alternatywne dla mursu czyli morsa. Pochodzi od północnolapońskiego morša. Na terenie dzisiejszej Finlandii wieki temu słonie były znane jedynie z opowiadań podróżników, jako potężne, gruboskóre zwięrzęta, z pięknymi kłami. Od ok. XVIII w. zaczęto rozróżniać leksykalnie i znaczeniowo morsa od słonia (mursu/nursu).[1]
uwagi:
źródła:
  1. Kaisa Häkkinen: "Mursun ja norsun jäljillä", Virittäjä 4/2007 pp. 482–500