niezłomność

niezłomność (język polski)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈzwɔ̃mnɔɕʨ̑], AS: [ńezu̯õmność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest niezłomny, silny psychicznie, nie poddający się w obliczu trudu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niezłomność
dopełniacz	niezłomności
celownik	niezłomności
biernik	niezłomność
narzędnik	niezłomnością
miejscownik	niezłomności
wołacz	niezłomności

przykłady:

(1.1) Jeśli ktoś organizowałby kiedyś konkurs na miejsce na świecie, które pokazuje niezłomność człowieka, to moim zdaniem mógłby do tej kategorii nominować Bejrut. Rozdzierany wojnami, zamachami i zamieszkami, zawsze się odradza, nie tracąc nic ze swej żywotności, tej nieustannej energii, która każe mu przetrzymywać wszystko.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieugiętość, niewzruszoność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niezłomny

przysł. niezłomnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) нязломнасць ż
• bułgarski: (1.1) несломимост ż
• francuski: (1.1) fermeté ż
• tuvalu: (1.1) loto mau

źródła: