nieuleczalny

nieuleczalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛ^wulɛˈʧ̑alnɨ], AS: [ńe^u̯ulečalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) med. taki, który jest niemożliwy do wyleczenia

(1.2) przen. książk. taki, którego nie można zmienić lub przezwyciężyć

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieuleczalny		nieuleczalna	nieuleczalne	nieuleczalni	nieuleczalne
dopełniacz	nieuleczalnego		nieuleczalnej	nieuleczalnego	nieuleczalnych
celownik	nieuleczalnemu		nieuleczalnej	nieuleczalnemu	nieuleczalnym
biernik	nieuleczalnego	nieuleczalny	nieuleczalną	nieuleczalne	nieuleczalnych	nieuleczalne
narzędnik	nieuleczalnym		nieuleczalną	nieuleczalnym	nieuleczalnymi
miejscownik	nieuleczalnym		nieuleczalnej	nieuleczalnym	nieuleczalnych
wołacz	nieuleczalny		nieuleczalna	nieuleczalne	nieuleczalni	nieuleczalne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) nieuleczalny stan • nieuleczalna choroba / przypadłość

(1.2) nieuleczalny optymista

synonimy:

antonimy:

(1.1) uleczalny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieuleczalność ż

przysł. nieuleczalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) incurable
• baskijski: (1.1) sendaezin, sendagaitz
• gudźarati: (1.1) અસાધ્ય (asādhya)
• hiszpański: (1.1) incurable; (1.2) incorregible, irremediable
• nowogrecki: (1.1) αθεράπευτος; (1.2) αδιόρθωτος
• słowacki: (1.1) nevyliečiteľný; (1.2) nevyliečiteľný
• szwedzki: (1.1) obotlig, ohjälplig; (1.2) obotlig, oefterrättlig, oförbätterlig, ohjälplig

źródła: