niesprawny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niesprawny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɲɛˈspravnɨ], AS[ńespravny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o urządzeniu taki, który nie działa w ogóle lub działa nieprawidłowo (niezgodnie z przeznaczeniem)
(1.2) o człowieku lub części ciała o ograniczonej zdolności ruchowej
(1.3) o instytucji źle zorganizowany
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Technik naprawił niesprawną wentylację.
(1.1) W domu okazało się, że telewizor jest niesprawny i musiałem drugi raz jechać do sklepu, żeby go zwrócić.
(1.1) Wiele szkół nauki jazdy uczy jeździć na niesprawnych autach.
(1.1) Poprosiłem znajomego o wycenę niesprawnego dysku twardego.
(1.2) Ireneusz miał wypadek samochodowy i po operacji był niesprawny ponad miesiąc.
(1.2) Pies pracujący to pies asystujący osobom niesprawnym ruchowo, niewidomym, głuchoniemym (…)[1].
(1.2) Mam niesprawną nogę i poruszam się o kulach.
(1.3) Zagraniczny polityk skrytykował niesprawny rząd.
(1.3) Niesprawne urzędy hamują wzrost gospodarczy w Polsce[2].
(1.3) Hiszpania cierpi, gnębiona przez kurczącą się gospodarkę i niesprawny rynek pracy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) niesprawny samochód / komputer / rower / mikrofon / sprzęt
(1.2) niesprawny ruchowo
(1.3) niesprawny rząd / urząd / Kościół
synonimy:
(1.1) uszkodzony, wadliwy, pot. zepsuty / popsuty
antonimy:
(1) sprawny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niesprawność ż
przysł. niesprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: