niepełnosprawność

niepełnosprawność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛpɛwnɔˈspravnɔɕʨ̑], AS: [ńepeu̯nospravność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niepełnosprawność	niepełnosprawności
dopełniacz	niepełnosprawności	niepełnosprawności
celownik	niepełnosprawności	niepełnosprawnościom
biernik	niepełnosprawność	niepełnosprawności
narzędnik	niepełnosprawnością	niepełnosprawnościami
miejscownik	niepełnosprawności	niepełnosprawnościach
wołacz	niepełnosprawności	niepełnosprawności

przykłady:

(1.1) Pies akceptuje osobę niepełnosprawną taką, jaka jest, nie przeszkadza mu jej niepełnosprawność.

składnia:

kolokacje:

(1.1) niepełnosprawność psychiczna / fizyczna / emocjonalna / ruchowa • niepełnosprawności sprzężone

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) inwalidztwo, kalectwo, ułomność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niepełnosprawny m

przym. niepełnosprawny, niepełny

przysł. niepełnosprawnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie + pełno- + sprawność

uwagi:

zob. też niepełnosprawność w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) disability
• arabski: (1.1) إعاقة
• baskijski: (1.1) elbarritasun
• esperanto: (1.1) handikapo
• francuski: (1.1) handicap
• hiszpański: (1.1) discapacidad ż
• islandzki: (1.1) fötlun
• japoński: (1.1) 不自由
• nowogrecki: (1.1) μειονέκτημα n
• rosyjski: (1.1) инвалидность ż
• szwedzki: (1.1) handikapp n
• włoski: (1.1) handicap m

źródła: