nienaganny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nienaganny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. niedający powodu do jakichkolwiek zarzutów[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uprzejmy generał pojawił się znowu i oświadczył nienaganną francuszczyzną, że tekst rzeczywiście pochodził ze szwajcarskiej gazety[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nienaganny makijaż / strój / wygląd • nienaganne maniery / zachowanie
synonimy:
(1.1) wzorowy, doskonały, bez zarzutu, nieskazitelny, bez skazy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nienaganność ż
przysł. nienagannie
czas. ganić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nienaganny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.