neapolitanka

neapolitanka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɛapɔlʲiˈtãnka], AS: [neapolʹitãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Neapolu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	neapolitanka	neapolitanki
dopełniacz	neapolitanki	neapolitanek
celownik	neapolitance	neapolitankom
biernik	neapolitankę	neapolitanki
narzędnik	neapolitanką	neapolitankami
miejscownik	neapolitance	neapolitankach
wołacz	neapolitanko	neapolitanki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Neapol mrz

forma męska neapolitańczyk mos

przym. neapolitański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: neapolitańczyk

• białoruski: (1.1) неапалітанка ż
• bułgarski: (1.1) неаполитанка ż
• chorwacki: (1.1) Napuljka ż
• czeski: (1.1) Neapolitánka ż
• esperanto: (1.1) napolanino
• francuski: (1.1) Napolitaine ż
• hiszpański: (1.1) napolitana ż
• niemiecki: (1.1) Neapelerin ż, Neapolitanerin ż
• nowogrecki: (1.1) Ναπολιτάνα ż
• rosyjski: (1.1) неаполитанка ż
• słowacki: (1.1) Neapolčanka ż
• słoweński: (1.1) Neapeljčanka ż
• ukraiński: (1.1) неаполітанка ż
• włoski: (1.1) napoletana ż

źródła: