nazéwôcz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nazéwôcz (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
IPA: /nazevɞt͡ʃ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. mianownik
odmiana:
(1.1) lp nazéwôcz|, ~a, ~owi, ~a, ~ã, ~u, lm ~e, ~ów, ~om, ~e, ~ama, ~ach
przykłady:
(1.1) Nazéwôcz je pierszim przëpôdkã dëklinacëji, chtëren òdpowiadô na pëtania: chto? co? → Mianownik jest pierwszym przypadkiem deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nominatiw, skrót Nz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: nazéwôcz (nominatiw, Nz.) • rodzôcz (genytiw, R.) • dôwôcz (datiw, Dw.) • winowôcz (akùzatiw, Wn.) • narzãdzôcz (jinstrumental, Nrz.) • môlnik (lokatiw, Ml.) • wòłiwôcz (wòkatiw, Wł.)
(1.1) zobacz też: Aneks:Język kaszubski - przypadki
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nazéwôcz&oldid=6506841”