natręt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

natręt (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈnatrɛ̃nt], AS[natrẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek natrętny, nahalny, narzucający się, niemile widziany
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) importun
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. natrętny
przysł. natrętnie
rzecz. natręctwo n, natrętność ż
forma żeńska natrętka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: