naftalina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

naftalina (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌnaftaˈlʲĩna], AS[naftalʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. handlowa nazwa naftalenu używanego jako środek przeciwko molom
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na balach Zbyszek pojawia się w pachnącym naftaliną fraku i pod muszką[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) naftalen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nafta ż, naftalen m, naftacen m
przym. naftalinowy, naftowy, naftalenowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: naftalen
źródła:
  1. Dorota Karaś, Cybulski. Podwójne salto, Kraków: Znak, 2016, s.89. ISBN 978-83-240-4350-7.

naftalina (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. naftalen[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) naftaleno
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

naftalina (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/naf.ta.ˈli.na/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. naftalina
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) cloronaftalinadecaidronaftalinaidronaftalinanaftalincarboniconaftalinsolfonico
synonimy:
(1.1) naftalene
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nafta ż, naftalene m, naftenato m, naftene m, naftile m, naftolaggio m, naftolato m, naftolo m
przym. naftalico, naftenico, naftoico
tem. słow. nafto-
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. naphtaline < franc. naphte + -ine
uwagi:
źródła: