nadzorca

nadzorca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto nadzoruje coś lub kogoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nadzorca	nadzorcy
dopełniacz	nadzorcy	nadzorców
celownik	nadzorcy	nadzorcom
biernik	nadzorcę	nadzorców
narzędnik	nadzorcą	nadzorcami
miejscownik	nadzorcy	nadzorcach
wołacz	nadzorco	nadzorcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) strażnik m

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadzór m, nadzorowanie n

forma żeńska nadzorczyni ż

przym. nadzorczy

przysł. nadzorczo

czas. nadzorować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) overseer, supervisor, superintendent
• arabski: (1.1) ناظر m, راع m, مدير m, مفتش m
• cerkiewnosłowiański: (1.1) перїодевтъ m
• esperanto: (1.1) vokto
• estoński: (1.1) järelevaataja, ülevaataja, superviisor, superintendent
• francuski: (1.1) surveillant m
• interlingua: (1.1) vigilator, supervidente, superintendente, controlator
• islandzki: (1.1) vörður m
• łaciński: (1.1) epistates m
• niemiecki: (1.1) Aufseher m
• rosyjski: (1.1) надзиратель m, надсмотрщик m
• sanskryt: (1.1) गुरु m
• starogrecki: (1.1) ἐπίσκοπος m
• szwedzki: (1.1) föreståndare w
• węgierski: (1.1) felvigyázó, felügyelő

źródła: