nadarzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z nadarzyć się)

nadarzyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[naˈdaʒɨʨ̑], AS[nadažyć]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) st.pol. obdarzyć[1]

czasownik zwrotny nadarzyć się

(2.1) pomyślnie zdarzyć się, przytrafić się przypadkiem
odmiana:
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. darzyć
rzecz. nadarzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. nadarzyć się
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: obdarzyć
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 306.