myg

myg (język duński)

en myg (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. komar

przymiotnik

(2.1) miękki

odmiana:

(1.1) en myg, myggen, myg, myggene

(2.1) myg, mygt, myge

przykłady:

(1.1) Hun blev helt hysterisk på grund af myg i teltet. → Wpadła w histerię z powodu komarów w namiocie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) blød

antonimy:

(2.1) hård

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

gøre en myg til en elefant

etymologia:

st.duń. myg

uwagi:

zobacz też: zwierzęta w języku duńskim

źródła: