mutuo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mutuo (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA['mu.two]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wzajemny, obopólny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) praw. umowa o pożyczkę
odmiana:
(1) lp mutuo m, mutua ż; lm mutuos m, mutuas ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) recíproco
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. mutual
rzecz. mutualidad ż, mutualismo m, mutualista m/ż
przysł. mutuamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. mutŭus
uwagi:
(2.1) rodzaj umowy o pożyczkę jakiejkolwiek rzeczy (pieniędzy lub rzeczy zużywalnej), która ma być zwrócona w określonym terminie w takiej samej formie i postaci
źródła:

mutuo (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika mutuar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

mutuo (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/'mu.two/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wzajemny, obopólny, obustronny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) praw. pożyczka
odmiana:
(1.1) lp mutuo m, mutua ż; lm mutui m, mutue ż
(2.1) lp mutuo; lm mutui
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reciproco, scambievole, vicendevole
(2.1) prestito
antonimy:
(1.1) unilaterale
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1) rzecz. mutuante m ż, mutuatario m
(2.1) czas. mutuare
(2.1) przym. mutuante, mutuatario
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. mutuus
(2.1) łac. mutuum
uwagi:
źródła: