mutant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mutant (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) biol. organizm ze zmutowanym kodem genetycznym
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. mutować ndk., zmutować dk.
rzecz. mutacja ż, mutageneza ż, mutagen
przym. mutacyjny, mutagenny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

mutant (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. IPA/ˈmjuːtənt/
amer. IPA/ˈmjuʔn̩t/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mutant

przymiotnik

(2.1) zmutowany
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. mutate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

mutant (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biol. mutant[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 449.