musiker

musiker (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈmuˀsigɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. muzyk

odmiana:

(1.1) en musiker, musikeren, musikerer, musikererne

przykłady:

(1.1) De fleste musikere ønsker dog som hovedregel altid to-tre ting: At udgive deres musik, at spille mange koncerter og at have en masse fans. → Większość muzyków z reguły jednak zawsze pragnie dwóch-trzech rzeczy: wydawać swoją muzykę, grać wiele koncertów i mieć mnóstwo fanów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. musik w, musikant w

przym. musisk, musikalsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. musik + -er

uwagi:

por. musikant

źródła:

musiker (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. muzyk

odmiana:

(1.1) en musiker, musikeren, musikere, musikerne

przykłady:

(1.1) Mora hans er profesjonell musiker. → Jego matka jest zawodowym muzykiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. musikk m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

musiker (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. muzyk

odmiana:

(1.1) en musiker, musikern, musiker, musikerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. musisk

rzecz. musik, musikant

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Nazwy zawodów w języku szwedzkim

źródła: