muncă

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: munca

muncă (język rumuński)[edytuj]

wymowa:
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praca, robota[1]
(1.2) trud[1]
(1.3) dorobek[1]
odmiana:
(1.1-3) lp muncă; lm munci
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. muncitor m, muncitoare ż
czas. munci
przym. muncitor, municitoresc
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. мѫка → męka[2]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 178.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=muncă&oldid=8298112”