mszyca

mszyca (język polski)

mszyca (1.1)

mszyce (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈm̥ʃɨʦ̑a], AS: [m̦šyca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ent. mały owad żerujący na roślinach; zob. też mszyce w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mszyca	mszyce
dopełniacz	mszycy	mszyc
celownik	mszycy	mszycom
biernik	mszycę	mszyce
narzędnik	mszycą	mszycami
miejscownik	mszycy	mszycach
wołacz	mszyco	mszyce

przykłady:

(1.1) Plantację zaatakowały mszyce.

(1.1) Tam stała pewna chorowita jabłoneczka, z którą tyle było zachodu, pielęgnacji, odziewania jej na zimę w sukienkę z kłoci i powróseł, bielenia w przedwiośnia od odziemka, wyiskiwania z mszyc i natrętnych mrówek, nim się na schwał wybrała, a teraz w zamian za trochę nawozu podlanego między korzenie sypie kwieciem i mnóstwem jabłek tak doskonałych w smaku, tak przemyślnie niezbędnych, tak dobrych i stworzonych dla wnętrzności człowieka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aphid
• baskijski: (1.1) galderna, landare-zorri
• duński: (1.1) bladlus w
• esperanto: (1.1) afido
• hiszpański: (1.1) pulgón m
• nowogrecki: (1.1) αφίδα ż
• rosyjski: (1.1) тля ż
• szwedzki: (1.1) bladlus w
• ukraiński: (1.1) тля ż, попелиця ż
• węgierski: (1.1) levéltetű
• włoski: (1.1) afide m

źródła: