morderczyni

morderczyni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɔrdɛrˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [morderčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. forma żeńska od morderca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	morderczyni	morderczynie
dopełniacz	morderczyni	morderczyń
celownik	morderczyni	morderczyniom
biernik	morderczynię	morderczynie
narzędnik	morderczynią	morderczyniami
miejscownik	morderczyni	morderczyniach
wołacz	morderczyni	morderczynie

przykłady:

(1.1) Księżna okazała się okrutną morderczynią.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zabójczyni

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. morderstwo n, mord m, mordowanie n, zamordowanie n, wymordowanie n, pomordowanie n

forma męska morderca m

czas. mordować ndk., zamordować dk., wymordować dk., pomordować dk.

przym. morderczy

przysł. morderczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. morderca + -yni

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: morderca

• angielski: (1.1) murderess
• duński: (1.1) morderske w
• francuski: (1.1) meurtrière ż
• niemiecki: (1.1) Mörderin ż
• ukraiński: (1.1) убивця ż

źródła: