monaca

monaca (język włoski)

wymowa:

IPA: /'mɔ.na.ka/

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: monacare

(1.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: monacare

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) mniszka, zakonnica

odmiana:

(2.1) lp monaca; lm monache

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) suora, religiosa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monacanda ż, monacando m, monacato m, monacazione ż, monacella ż, monachella ż, monachesimo m, monachetto m, monachina ż, monachino m, monaco m

czas. monacare, monacarsi

przym. monacale

przysł. monacalmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1) p.łac. monăcha < gr. μοναχή

uwagi:

źródła: