mock

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mock (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. IPA/mɒk/
amer. IPA/mɑk/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) kpić, wyśmiewać się

przymiotnik

(2.1) sztuczny, udawany

rzeczownik

(3.1) pośmiewisko
odmiana:
(1.1) mock, mocked, mocked, mocks, mocking
(2.1) nie stopniuje się
(3.1) lp mock; lm mocks
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1, 2.1, 3.1) przest. mocque
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. mockingly
rzecz. mocker
przym. mocking
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. mokken < średniofranc. mocquer → szydzić, drwić < śdn. mucken → narzekać < st.saks. *mokkian, *mukkian → bełkotać < pragerm. *mokkian, *mukkian → ryczeć, krzyczeć < praindoeur. *mūg-, *mūk- → bełkotać
por. duń. mokken, niem. mucksen
uwagi:
źródła: