migotka

migotka (język polski)

migotka (1.1)

wymowa:

IPA: [mʲiˈɡɔtka], AS: [mʹigotka], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. trzecia powieka, przezroczysty fałd spojówki położony w przyśrodkowym kącie oka występujący u niektórych zwierząt; zob. też migotka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	migotka	migotki
dopełniacz	migotki	migotek
celownik	migotce	migotkom
biernik	migotkę	migotki
narzędnik	migotką	migotkami
miejscownik	migotce	migotkach
wołacz	migotko	migotki

przykłady:

(1.1) Opadanie migotki jest częstym symptomem choroby u kotów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trzecia powieka, błona mrużna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. migotać, migać

rzecz. miganie, migotanie, mig, mignięcie, migawka

przym. migotliwy, migowy

przysł. migiem

wykrz. migiem

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) haw
• duński: (1.1) blinkhinde w
• hiszpański: (1.1) membrana nictitante ż
• niderlandzki: (1.1) knipvlies
• niemiecki: (1.1) Nickhaut ż
• norweski (bokmål): (1.1) blinkhinne
• słoweński: (1.1) žmurka ż

źródła: