mie

mie (język francuski)

wymowa:

IPA: [mi]

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) okruch chleba

(1.2) miękisz chleba

(1.3) przest. luba

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) (używane do podkreślania przeczenia) n'en avoir mie

(1.3) ma mie → moja luba

synonimy:

(1.1) miette

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) łac. mica

(1.2) skrót od franc. amie

uwagi:

źródła:

mie (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [mi.ˈe] lub [mje]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od miar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zgodnie z reformą z 2010 roku wyraz ten jest jednosylabowy pod względem ortograficznym (samogłoski „ie” tworzą dwugłoskę), przez co nie powinien nosić akcentu graficznego; przed reformą była jednak dopuszczona pisownia z akcentem („mié”) dla osób kładących nacisk na artykulację rozziewu (m.in. w Hiszpanii i w większej części Ameryki Południowej)

źródła:

mie (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈmi.e/

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lm od: mio → moje, me

zaimek, forma fleksyjna

(2.1) ż lm od: mio → moje, me

odmiana:

(1-2) zob. mio

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: