melancholijność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

melancholijność (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌmɛlãnxɔˈlʲijnɔɕʨ̑], AS: [melãnχolʹii ̯ność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) skłonność do melancholii, depresji psychicznej, smutku
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikmelancholijność
dopełniaczmelancholijności
celownikmelancholijności
biernikmelancholijność
narzędnikmelancholijnością
miejscownikmelancholijności
wołaczmelancholijności
przykłady:
(1.1) Jego melancholijność sprawiała, że nie umiał cieszyć się życiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. melancholiczność ż, melancholia ż, melancholik m, melancholiczka ż, melancholizowanie n
czas. melancholizować
przym. melancholiczny, melancholijny
przysł. melancholicznie, melancholijnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=melancholijność&oldid=6726986”