mechanicyzm
mechanicyzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. pogląd postulujący możliwość wyjaśnienia wszystkich zjawisk zachodzących w przyrodzie za pomocą praw i pojęć mechaniki; zob. też mechanicyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mechanicyzm mechanicyzmy dopełniacz mechanicyzmu mechanicyzmów celownik mechanicyzmowi mechanicyzmom biernik mechanicyzm mechanicyzmy narzędnik mechanicyzmem mechanicyzmami miejscownik mechanicyzmie[1] mechanicyzmach wołacz mechanicyzmie[1] mechanicyzmy
- przykłady:
- (1.1) Powstanie mechanicyzmu wiąże się z początkami nowożytnych nauk przyrodniczych […], a do jego rozwoju przyczyniły się znacząco sukcesy mechaniki Newtonowskiej[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mechanistyczny
- przysł. mechanistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- możliwie niem. Mechanizismus[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) mekanizismo
- białoruski: (1.1) механіцы́зм m
- czeski: (1.1) mechanismus m
- francuski: (1.1) mécanisme m, mécanicisme m
- hiszpański: (1.1) mecanicismo m
- kataloński: (1.1) mecanicisme m
- niemiecki: (1.1) Mechanismus m, Mechanizismus m
- nowogrecki: (1.1) μηχανιστικός υλισμός m
- portugalski: (1.1) mecanismo m, mecanicismo m
- rosyjski: (1.1) механици́зм m
- słowacki: (1.1) mechanicizmus m
- ukraiński: (1.1) механіци́зм m
- włoski: (1.1) meccanicismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Michał Heller, Podglądanie wszechświata, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „mechanicyzm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
