markant

markant (język duński)

wymowa:

Dania: [mαˈkanˀt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) znaczny, zauważalny

przysłówek

(2.1) znacznie, zauważalnie

odmiana:

(1.1) markant, markant, markante

przykłady:

(1.1) Ruslands lukning af gassen til Polen og Bulgarien har resulteret i en markant stigning i de europæiske gaspriser. → Zamknięcie przez Rosję dostaw gazu do Polski i Bułgarii spowodowało znaczny wzrost cen gazu w Europie.

(2.1) Byen er vokset markant. → Miasto znacznie się rozrosło.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) betydelig, signifikant, tydelig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. marquant

uwagi:

źródła:

markant (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [maʁˈkant] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyrazisty, rzucający się w oczy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der markante ein markanter markanter	die markante eine markante markante	das markante ein markantes markantes	die markanten markanten markante
Gen.	słaba mieszana mocna	des markanten eines markanten markanten	der markanten einer markanten markanter	des markanten eines markanten markanten	der markanten markanten markanter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem markanten einem markanten markantem	der markanten einer markanten markanter	dem markanten einem markanten markantem	den markanten markanten markanten
Akk.	słaba mieszana mocna	den markanten einen markanten markanten	die markante eine markante markante	das markante ein markantes markantes	die markanten markanten markante
stopień wyższy (Komparativ) markanter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der markantere ein markanterer markanterer die markantere eine markantere markantere das markantere ein markanteres markanteres die markanteren markanteren markantere Gen. słaba mieszana mocna des markanteren eines markanteren markanteren der markanteren einer markanteren markanterer des markanteren eines markanteren markanteren der markanteren markanteren markanterer Dat. słaba mieszana mocna dem markanteren einem markanteren markanterem der markanteren einer markanteren markanterer dem markanteren einem markanteren markanterem den markanteren markanteren markanteren Akk. słaba mieszana mocna den markanteren einen markanteren markanteren die markantere eine markantere markantere das markantere ein markanteres markanteres die markanteren markanteren markantere
stopień najwyższy (Superlativ) markantest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der markanteste ein markantester markantester die markanteste eine markanteste markanteste das markanteste ein markantestes markantestes die markantesten markantesten markanteste Gen. słaba mieszana mocna des markantesten eines markantesten markantesten der markantesten einer markantesten markantester des markantesten eines markantesten markantesten der markantesten markantesten markantester Dat. słaba mieszana mocna dem markantesten einem markantesten markantestem der markantesten einer markantesten markantester dem markantesten einem markantesten markantestem den markantesten markantesten markantesten Akk. słaba mieszana mocna den markantesten einen markantesten markantesten die markanteste eine markanteste markanteste das markanteste ein markantestes markantestes die markantesten markantesten markanteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. marquant

uwagi:

źródła: