marchand
marchand (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- (spolszczona) ‹marszand›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik marchand marchandzi dopełniacz marchanda marchandów celownik marchandowi marchandom biernik marchanda marchandów narzędnik marchandem marchandami miejscownik marchandzie marchandach wołacz marchandzie marchandzi depr. M. i W. lm: (te) marchandy[1]
- składnia:
- (1.1) marchand + D.
- synonimy:
- (1.1) marszand
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kupiec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: marszand
- źródła:
- ↑
Hasło „marchand” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
marchand (język francuski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) lp marchand; lm marchands
- (2.1-2) lp marchand m, marchande ż; lm marchands m, marchandes ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2) marchand prix
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. marchandisage, marchandising, marchandage, marchandise, marchandiseur
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Elżbieta Pieńkos, Słownik terminologii ekonomicznej francusko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-1187-3, s. 155.