mandaryn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mandaryn (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. urzędnik w cesarskich Chinach; zob. też mandaryn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmandarynmandaryni
dopełniaczmandarynamandarynów
celownikmandarynowimandarynom
biernikmandarynamandarynów
narzędnikmandarynemmandarynami
miejscownikmandaryniemandarynach
wołaczmandaryniemandaryni
depr. M. i W. lm: (te) mandaryny
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dostojnik, urzędnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mandarynat m, mandarynizm m, mandaryński m, mandarynka ż
przym. mandaryński, mandarynkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mandaryn&oldid=7729564”