mandarín

mandarín (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. mandaryn

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandarín	mandaríni / mandarínové
dopełniacz	mandarína	mandarínů
celownik	mandarínovi / mandarínu	mandarínům
biernik	mandarína	mandaríny
wołacz	mandaríne	mandaríni / mandarínové
miejscownik	mandarínovi / mandarínu	mandarínech
narzędnik	mandarínem	mandaríny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mandarínský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mandarín (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [mãn̦.da.ˈɾin]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mandaryn

(1.2) język mandaryński

(1.3) pot. gryzipiórek

przymiotnik

(2.1) mandaryński

(2.2) pot. władczy, despotyczny

odmiana:

(1.1,3) lm mandarines

(1.2) blm

(2) lp mandarín m, mandarina ż; lm mandarines m, mandarinas ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) mandón

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mandarina ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

port. mandarim

uwagi:

źródła:

mandarín (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. mandaryn

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mandarín	mandaríni
dopełniacz	mandarína	mandarínov
celownik	mandarínovi	mandarínom
biernik	mandarína	mandarínov
miejscownik	mandarínovi	mandarínoch
narzędnik	mandarínom	mandarínmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mandarínka ż, mandarínkovník m

przym. mandarínsky, mandarínkový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: