logarytm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

logarytm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[lɔˈɡarɨtm̥], AS[logarytm̦], zjawiska fonetyczne: wygł., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. wykładnik potęgi, do której należy podnieść określoną liczbę (podstawę logarytmu), aby uzyskać jego argument; zob. też logarytm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) logarytm binarny / dwójkowy / dziesiętnylogarytm naturalny • logarytm całkowy • logarytm dyskretnycecha logarytmu • szukać logarytmu • liczyć logarytm
synonimy:
(1.1) symbol. log
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. logarytmowanie n, zlogarytmowanie n
czas. logarytmować ndk., zlogarytmować dk.
przym. logarytmiczny
przysł. logarytmicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Matematyka
tłumaczenia:
źródła: