locum

locum (język polski)

wymowa:

​ ‹lokum›, IPA: [ˈlɔkũm], AS: [lokũm], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mieszkanie, miejsce

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	locum	locum
dopełniacz	locum	locum
celownik	locum	locum
biernik	locum	locum
narzędnik	locum	locum
miejscownik	locum	locum
wołacz	locum	locum

przykłady:

(1.1) Mamy z Agatką nareszcie własne locum.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć / tęsknić za własnym locum

synonimy:

(1.1) mieszkanie, kąt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. locum

uwagi:

(1.1) inna pisownia lokum

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lokum

źródła:

locum (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈləʊkəm/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bryt., pot. zastępca, zob. locum tenens

odmiana:

(1.1) lp locum; lm locums

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

locum (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) miejsce, region

odmiana:

(1.1) loc|um, ~i (deklinacja II)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) locus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. locus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zob. locus

źródła: