lingvista
lingvista (język chorwacki)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /lǐnɡʋista/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: li•ngvi•sta
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jęz. lingwista, językoznawca
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
lingvista (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lingvista lingvisté / lingvisti dopełniacz lingvisty lingvistů celownik lingvistovi lingvistům biernik lingvistu lingvisty wołacz lingvisto lingvisté miejscownik lingvistovi lingvistech narzędnik lingvistou lingvisty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lingvistika ż
- forma żeńska lingvistka ż
- przym. lingvistický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
lingvista (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) jęz. językoznawca, lingwista[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) jazykovedec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lingvistika ż
- forma żeńska lingvistka ż
- przym. lingvistický
- przysł. lingvisticky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.