licho

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

licho (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈlʲixɔ], AS[lʹiχo], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zły duch, diabeł; zob. też licho w Wikipedii
(1.2) przen. coś złego, co przynosi nieszczęście
(1.3) daw. liczba nieparzysta

przysłówek sposobu

(2.1) źle, marnie, biednie
odmiana:
przykłady:
(1.2) Biedna Anusia, której piękny Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z nim bardzo czule, ale on się trzymał ostro i dopiero na samem odjezdnem rzekł jej:
Żeby nie jedno licho, które w sercu jako cierń siedzi, tobym się był pewnie w waćpannie na umor rozkochał.
Anusia pomyślała sobie, że niemasz takiej drzazgi, którejby nie można przy cierpliwości igiełką wydłubać, lecz że i bała się trochę tego Babinicza, więc nie rzekła nicwestchnęła cicho i odjechała.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czart, diabeł
antonimy:
(1.3) cetno, cet
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lichota ż, lichotka ż, lichość ż
przym. lichawy, lichy, lichutki
przysł. lichutko
związki frazeologiczne:
cetno i lichodo lichado licha i trochęiść do licha ciężkiegolicho nie śpilicho wiepal lichozły jak licho
etymologia:
uwagi:
zob. też licho w Wikicytatach
zob. też licho w Encyklopedii staropolskiej
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: liczba nieparzysta
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz: Potop