latopis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

latopis (język polski)[edytuj]

latopis (2.1) Radziwiłłowski
wymowa:
IPA[laˈtɔpʲis], AS[latopʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. dziejopis[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) hist. staroruski rocznik dziejopisarski; zob. też latopis w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) annał, rocznik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. latopisarz m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziejopis
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 326.