kutwa

kutwa (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkutfa], AS: [kutfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. człowiek skąpy, skąpiec

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. skąpa kobieta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kutwa	kutwy
dopełniacz	kutwy	kutwów
celownik	kutwie	kutwom
biernik	kutwę	kutwów
narzędnik	kutwą	kutwami
miejscownik	kutwie	kutwach
wołacz	kutwo	kutwy
ndepr. M. i W. lm: (ci) kutwowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kutwa	kutwy
dopełniacz	kutwy	kutw
celownik	kutwie	kutwom
biernik	kutwę	kutwy
narzędnik	kutwą	kutwami
miejscownik	kutwie	kutwach
wołacz	kutwo	kutwy

przykłady:

(1.1) Co za wredny, złośliwy, stary kutwa!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) neutr. chciwiec; pot. centuś, chytrus, dusigrosz, liczykrupa, skąpiradło, żyła; reg. śl. dziurdziuch; przest. żyd; książk. harpagon

antonimy:

(1.1) rozrzutnik

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kutwiarz m, kutwiarstwo n, kutwienie n

czas. kutwić, kutwieć

przym. kutwiarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

prawdop. od dial. pol. kutwić

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skąpiec

źródła: