kutafon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kutafon (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[kuˈtafɔ̃n], AS[kutafõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wulg. obraź. o irytującym mężczyznie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) wulg. Co się, kurwa, gapisz, kutafonie?!
(1.1) wulg. Mówiłem pieprzonemu kutafonowi, żeby odgarnął śnieg!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łajdak; wulg. kutas, chuj
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kutas mos/mzw/mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kutas
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: kutas, chuj
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kutafon” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.