kut

kut (język polski)

wymowa:

IPA: [kut], AS: [kut]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. penis

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kutas m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

kut (język chorwacki)

kut od četrdeset i pet stupnjeva (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. kąt

odmiana:

(1.1) lp kut, kuta, kutu, kut, kutom, kutu, kute; lm kutovi, kutova, kutovima, kutove, kutovima, kutovima, kutove

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kut (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

кут

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kąt

odmiana:

(1.1) lm kutis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kut (język wilamowski)

kut (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

kūt

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) błoto

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: