kurník

kurník (język czeski)

kurník (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) roln. kurnik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurník	kurníky
dopełniacz	kurníku	kurníků
celownik	kurníku	kurníkům
biernik	kurník	kurníky
wołacz	kurníku	kurníky
miejscownik	kurníku	kurnících
narzędnik	kurníkem	kurníky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) slepičinec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: