kuchcić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kuchcić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkuxʲʨ̑iʨ̑], AS[kuχʹćić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) pot. przyrządzać potrawy
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pichcić, pitrasić, gotować
antonimy:
(1.1) jeść
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuchcenie n, kucharka ż, kuchnia, kucharz, kuchta, kuchcik
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: