krzyczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krzyczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kʃɨˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS[kšyčńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od krzyczeć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) milczenie, szeptanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. krzyczeć, okrzyczeć, wykrzyczeć, przekrzyczeć
rzecz. krzyk m, krzykacz m, wykrzyknik mrz
przym. krzykliwy
przysł. krzykliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • chiński standardowy: (1.1) (hǎn)
źródła: