krzaczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krzaczek (język polski)[edytuj]

krzaczek (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkʃaʧ̑ɛk], AS[kšaček], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od krzak
(1.2) mały krzak
(1.3) krzaczki – uczn. iron. włosy pod pachami[1]
(1.4) krzaczki – pot. pismo azjatyckie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
(1.1) krzaczek + D.
(1.2) krzaczek + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.2) krzewinka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krzak m, krzew m, krzewinka ż, krzewienie n, krzaczenie n, zakrzewienie n, krzewiastość ż, odkrzaczenie n
czas. odkrzaczyć, odkrzaczać, krzaczyć ndk., krzewić ndk., zakrzewić dk.
przym. krzaczasty, krzewiasty, krzaczkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: krzak
źródła:
  1. Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 226.