kreteński
kreteński (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [krɛˈtɛ̃j̃sʲci], AS: [kretẽĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący Krety, związany z Kretą, pochodzący z Krety
- (1.2) archeol. hist. szt. dotyczący starożytnej cywilizacji powstałej w basenie Morza Egejskiego
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kreteński kreteńska kreteńskie kreteńscy kreteńskie dopełniacz kreteńskiego kreteńskiej kreteńskiego kreteńskich celownik kreteńskiemu kreteńskiej kreteńskiemu kreteńskim biernik kreteńskiego kreteński kreteńską kreteńskie kreteńskich kreteńskie narzędnik kreteńskim kreteńską kreteńskim kreteńskimi miejscownik kreteńskim kreteńskiej kreteńskim kreteńskich wołacz kreteński kreteńska kreteńskie kreteńscy kreteńskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Posiada wspaniałe malowidła w duchu szkoły kreteńskiej, częściowo wykonane w 1568 roku przez sławnego malarza Tzortzisa[1].
- (1.2) Najstarsze swastyki odkryto w Persji, w indyjskich miastach Mohenjodaro i Harappa, w miejscowości Samarra w Mezopotamii. Znajdowała się na terakotach, na wazach greckich, cypryjskich i kreteńskich[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) kretar; (1.2) kretar
- białoruski: (1.1) крыцкі
- bułgarski: (1.1) критски
- czeski: (1.1) krétský
- francuski: (1.1) crétois
- galicyjski: (1.1) cretense
- kataloński: (1.1) cretenc
- niemiecki: (1.1) kretisch
- portugalski: (1.1) cretense
- rosyjski: (1.1) критский; (1.2) критский
- słowacki: (1.1) krétsky
- źródła:
- ↑ Jan Gać, Grecja kulturowy przewodnik po Grecji bizantyńskiej, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ KRZYSZTOF MROZIEWICZ, Polityka, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.